Donut verovert je hart ♥
Ze waren met z'n drieën: Donut, Kiddo en Pusha- de meest geliefde "kinderen" van een oude man, meneer H. waar we 3 jaar eerder aan beloofd hebben dat we ze zouden opvangen, als hij zou komen te overlijden. Hij kon nauwelijks nog lopen, maar trok zijn beste kleding aan, een pak en een stropdas, en bezocht ons zodat hij onze opvang kon zien en wist dat zijn katten goed behandeld zouden worden na zijn overlijden. Meneer H. overleed in februari van dit jaar, ondanks dat hij in januari, toen wij hem nog spraken, optimistisch was en hoopte dat hij het voorjaar nog zou meemaken, zodat de warmte van de zon zijn pijn zou verlichten, maar dit was hem helaas niet meer gegund.
Meneer H. liet alles netjes na: zijn geliefde schatjes waren ontwormd, gevaccineerd, alle papieren waren in orde en samengevoegd met onze contactgegevens. Toen wij een telefoontje kregen van zijn neef, wisten wij dat het zwaar zou worden voor de katten, maar we konden ons niet voorstellen dat het zo hartverscheurend ging zijn.
Donut, de oudste, leek zich als eerst aan te passen aan de opvang. Ze volgde ons overal naartoe, vroeg om aandacht zonder erg opdringerig te zijn, genoot van knuffels- nou ja, maar zeker niet over de buik. Als we de kattenbakken schoonmaken, staat ze daar altijd, starend naar ons van een afstandje, alsof ze wacht op het juiste moment om toenadering te zoeken. Als er een hand vrij is, duwt ze vriendelijk haar kopje onder de palm van je hand, vragend om haar te aaien- daar vindt ze het ook het lekkerst om geaaid te worden, op haar kop.
Ze heeft geleerd hoe ze met ons kan communiceren, ons te laten zien wat ze wil. Misschien is ze altijd al zo geweest en heeft het ons tijd gekost om dit te zien. Als ze wil dat een deur wordt geopend, zit ze rustig en staart ernaar, tot iemand langskomt en haar ziet. En dan natuurlijk, de deur opent zoals is geïnstrueerd. Ook als het haar niet bevalt wat er in haar etensbak zit, kijkt ze je heel intens aan met dezelfde rust en kalmte, alsof ze vraagt: kun je er alsjeblieft iets anders in doen? Ze is misschien niet het type dat graag wordt opgepakt, maar zal zeker bij je zijn als je op de bank zit, en naast je zitten. Ze heeft mensen om zich heen nodig, ook al laat ze dat niet meteen zien.
Donut, om eerlijk te zijn, heeft onze harten veroverd, net als haar broers en zussen deden. Je kan voelen dat er veel van hen is gehouden, het schijnt door hun ogen, je kan het zien aan hun gedrag en als ze verdrietig zijn, je weet gewoon dat ze hun thuis missen, hun eigenaar, dat ze meer nodig hebben, en je kan hun pijn voelen. Het was een moeilijke beslissing om hen te laten gaan, helemaal Donut, maar ze kunnen gewoon niet wennen. We moeten toegeven dat in dit geval, vanwege het leven dat ze hebben gehad, de opvang een slechte keus is. Ze verlangen naar meer en Donut is, ondanks haar leeftijd, een sterke kat en we hopen dat zij nog vele jaren voor zich heeft. En voor die jaren die ze nog heeft, verdient ze het om een eigen huisje en eigen familie te hebben, zoals voorheen, en niet in een opvang. Ze verdient het om verzorgd te worden, verwend en alle liefde van de wereld te krijgen. En alleen dan, zal zij weer gelukkig zijn.
Baasje worden?
Donut is nog in Roemenië, maar komt binnenkort naar Nederland! Mocht u interesse hebben in Donut, dan ontvangen we graag een bericht met uw woon/leef/werk situatie en eventuele ervaring.
Als na een intake gesprek blijkt dat jullie een match zijn, dan kan een afspraak gemaakt worden om ze te bezoeken in onze kleinschalige opvang in Didam.
Meer info
Donut is gesteriliseerd, gevaccineerd, gechipt. getest op FIP en hebben een Europees dierenpaspoort.
Lees ook onze adoptievoorwaarden en het adoptiecontract.
-
- Geboortedatum: 01-03-2011
- Geslacht: poes
- Gesteriliseerd/gecastreerd: ja
- Chip: ja





