Katten ter adoptie

Stel je een prachtige, tabby kat voor: haar vacht glanst, haar verbazingwekkende ogen lichten op van blijdschap als ze je ziet, haar buikje ligt klaar om geaaid te worden als het katje in een mandje om je aandacht vraagt. Stel je voor hoe ze je altijd begroet als je thuiskomt van je werk, je aankijkend met zoveel liefde dat je het bijna niet aankunt. Dat ze zo speels is als een kitten, en ze nog als een gek heen en weer door de kamer rent. En stel je nu voor dat deze kat waarschijnlijk nooit ons asiel zal verlaten, want ze is FIV-positief.

Haar naam is Ava en ze is van straat geplukt door iemand die haar in eerste instantie wilde houden. Ze is niet jong, maar toen ze ontdekte dat ze FIV-positief was, nam ze, zoals verwacht, contact met ons op om haar te nemen, niet om haar terug op straat te zetten. Ze vaccineerde haar, testte haar en bood ook aan te helpen met dierenarts kosten voor het schoonmaken van Ava's tanden en extracties indien nodig. Nou, dat laatste is nooit gebeurd, maar we zijn hier al aan gewend en het kan ons niet eens meer schelen, we doen gewoon wat gedaan moet worden en wat het beste is voor de kat die we onder onze hoede hebben.

Zo kwam Ava bij ons, een beetje mager en een beetje in de war, maar dat veranderde allebei heel snel. Haar leven op straat zou zijn geweest zonder medische zorg of voldoende voedsel, niet beschermd of beschut tegen gevaren. Ava is 100% een mensenkat en niet erg enthousiast over andere katten, vooral als ze opdringerig zijn of voor haar willen gaan staan als het op knuffels aankomt. Maar bij ons is ze gewoon superlief, liefdevol en vindt ze het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Nou ja, natuurlijk heeft ze haar grenzen en haar momenten, ze kan soms geïrriteerd of brutaal overkomen. We noemen deze katten "prinsessen" of "koninklijke hoogheden" en we houden gewoon van ze om wie ze zijn - lieverds met een attitude, maar dat maakt ze nog specialer.

Ook al weten we dat Ava's kansen heel klein zijn, toch hebben we besloten haar verhaal te schrijven. Zelfs als er nooit een gouden mandje zal komen, zullen er in ieder geval mensen zijn die haar zien en denken: "Nou, dat is een prachtige kat!". Stiekem hopen we dat een van deze mensen serieus zal overwegen om Ava onder hun hoede te nemen, minstens zoveel van haar te houden als wij en haar een leven zonder zorgen en vol geluk te bieden.

Stel je Ava nu eens voor in haar eigen huis, zittend op de bank met haar eigen menselijke papa of mama, terwijl ze geknuffeld wordt. Zou dat niet GEWELDIG zijn?