Geadopteerde katten

Er was eens een piepklein kitten - later Monty genoemd - dat zich op een van de gevaarlijkste plekken bevond waar een kat zich kon bevinden: midden op een drukke weg, omringd door voortrazende auto's. Misschien werd hij door angst die kant op gedreven, misschien werd hij uit een auto geslingerd, of misschien zag hij gewoon niet goed omdat hij ziek was en een van zijn ogen erg opgezwollen. Misschien had angst hem die kant op gedreven, was hij uit een auto gegooid, of misschien zag hij gewoon niet goed, we weten het niet.

Het was precies op deze weg dat een goedhartige ziel toevallig langsreed en, tot geluk van het kitten, was deze vrouw ook een redder die wist dat ze moest handelen, zelfs als dat betekende dat ze het verkeer moest stoppen om de kleine haarbal te redden; elke verloren seconde had fataal kunnen zijn. Dus stopte ze, op dat moment en daar, en met alle risico's van dien stapte ze uit haar auto en nam het arme katje mee. Ze merkte dat zijn oog dringend hulp nodig had, dus belandden ze bij de dierenarts. Helaas had men de ernst van Monty's toestand onderschat en was zijn oog zo ver achteruitgegaan dat het helemaal verwijderd moest worden.

Toen Monty bij zijn redder in een pleeggezin zat, kwam hij langzaam weer op krachten, maar het was duidelijk dat hij getraumatiseerd was door wat er was gebeurd voordat hij werd gevonden. Het duurde even voordat hij zich openstelde en begon te spelen en te knuffelen. Miss heeft hem zeker geholpen! Ze was gevonden door dezelfde vrouw die Monty had gered, wat geweldig was, want ze kregen allebei een vriend om mee te spelen. Het was met Miss dat Monty uiteindelijk naar de opvang kwam, zij aan zij, elkaar ondersteunend bij het wennen aan hun nieuwe omgeving. Vreemd genoeg leek Miss vriendelijker dan Monty, en Monty werd verlegen en bang - hoewel het in de pleegzorg precies het tegenovergestelde was.

De tijd vloog voorbij, ze zijn de prachtigste katten geworden en nu is Monty ook op zoek naar een gouden mandje. Ondanks het trauma dat hij heeft opgelopen en het feit dat hij op het eerste gezicht verlegen is, staat hij toe dat een select groepje hem knuffelt - en hij geniet van elke seconde! Hij zit ontspannen op hun schoot en valt zelfs zonder zorgen in slaap. Voor de anderen is hij voorzichtiger, maar als hij in een mandje ligt en je benadert hem langzaam, zegt hij geen nee tegen een mensenhand die hem zachtjes aait. Dus eigenlijk is het gewoon een kwestie van tijd, geduld en liefde totdat Monty volledig is aangepast aan zijn nieuwe omgeving en de liefdevolle kat wordt die we kennen. Minder katten om hem heen zal hem ook zeker helpen, want hij hunkert naar de warmte en aandacht van een eigen familie, hij vraagt er alleen niet om zoals andere katten dat doen. Hij blijft liever op zichzelf en wacht tot jij hem benadert, om hem te laten zien dat je het goed bedoelt en om je liefde te voelen.

Hij is een nieuwsgierige lieverd, speels, die lekker eten en pluizige manden waardeert; maar bovenal wil Monty graag zijn eigen huis, zijn eigen liefhebbende menselijke ouders, die voor hem zorgen en hem aanbidden, met hem spelen en knuffelen. Hij wacht op die ene speciale persoon die zijn hart en huis voor hem openstelt, dus het einde van zijn verhaal is aan die speciale persoon. Zul JIJ degene zijn die er een lang en gelukkig leven van maakt voor deze ongelooflijke jongen genaamd Monty?