Katten ter adoptie

Maverick is een van de katten in de opvang waar we het meest beschermend over zijn: hij is al bij ons sinds hij nog maar een klein bang kitten was en het heeft even geduurd voordat we zijn vertrouwen gewonnen hadden. Zijn tegenpool is zijn zusje Maeve, die ondanks precies dezelfde behandeling van ons, ondanks al onze inspanningen, tot op de dag van vandaag een schuwe kat is gebleven, die veel meer geduld dan haar broer nodig zou hebben om zich aan te passen aan een nieuw thuis. We weten trouwens zeker dat ze dat zou doen, maar de kans dat ze deze kans krijgt is klein, dat weten we uit ervaring. Wonderen bestaan, dat weten we ook.

Maverick en zijn zusje werden door hun moeder naar onze opvang gebracht, waar ze wist dat ze voedsel en water zouden vinden. Onze straat is niet erg druk, maar toch wisten we dat er van alles kon gebeuren, en dat gebeurde ook: ze hadden nog een broertje dat was aangereden door een auto, net een dag voordat we ze konden opvangen... Ze waren allemaal bang, renden van ons weg en kwamen in het begin laat in de avond, zodat niemand ze kon zien. Hun moeder was voorzichtig, hield afstand en leerde hen hoe ze ons konden ontwijken: ze verstopten zich onder auto's of in de tuin voor ons huis, staken de straat over en gingen de tuin van de buren in, wachtend tot we uit het zicht verdwenen zodat ze bovenop het hek konden klimmen en eten. We hadden geen andere keuze dan de val op te zetten en te hopen dat hij dicht zou gaan omdat ze zo mager waren, maar gelukkig voor ons en hen deed hij dat.

Ze waren een tijdje geïsoleerd. We zaten bij ze, probeerden met ze te spelen, gaven ze lekkers in de hoop vrienden te maken. Na een tijdje namen we ze in onze armen, zelfs als ze dat niet wilden - vooral Maeve - om ze te laten zien dat het goed is om geknuffeld te worden. Terwijl het meisje naar ons siste en spuugde, was Maverick "verlamd" van angst maar worstelde hij niet om van ons weg te komen. Langzaam realiseerde hij zich dat hij het fijn vond om verwend te worden en hij spinde, liet ons zijn buik zien, genoot van de aandacht die hij kreeg - en dan weer trok hij zich verlegen terug in zijn hoekje, achter zijn zusje.

Er kwam een tijd dat ze zich moesten aanpassen aan de andere katten, dus Maverick werd weer de verlegen kater, maar toch kon je de vooruitgang zien, vooral als je hem vergeleek met zijn zusje. Hij was nieuwsgierig, ging op onderzoek uit, begon apart eten te halen in de keuken, soms bleef hij rustig op de dekens slapen. Als we alleen met hem waren, liet hij zien hoe lief hij eigenlijk was, hoe blij hij was om knuffels te krijgen. Op het moment dat hij zijn buik liet zien, wisten we dat hij ontspannen en zorgeloos was. Hetzelfde gebeurt nu, al kiest hij wel zijn mensen: bij sommigen is hij de hele tijd lief, bij anderen alleen als het rustig is. Als hij in een mand zit, volgt hij je met zijn ogen, alsof hij je uitnodigt om dichterbij te komen. Na twee-drie aaien laat hij zien waar hij het wil hebben: het is de buik :))

Voor ons is hij nog steeds DE kitten van de opvang, ook al hebben we nu jongere kittens. Maar er is iets speciaals aan Maverick, zijn karakter - en dan hebben we het nog niet eens over zijn prachtig gevormde ogen, waar je meteen verliefd op wordt. Hij is soms nog voorzichtig, hij houdt er niet van als het druk is, maar we hebben het gevoel dat hij veel achterhoudt. Dit is de reden waarom hij stabiliteit nodig heeft om te beginnen, een eigen thuis, een voor altijd, waar hij kan wennen aan één familie, één omgeving - zonder het eeuwige komen en gaan van zowel mensen als katten zoals in de opvang. Dan heeft hij geduld en een beetje tijd nodig zodat hij zich kan aanpassen en vertrouwen kan krijgen in mensen. Met katten is hij lief, maar zelfs met hen koos hij er één als vriend: Owly, onze FIP strijder, bij wie hij de rust heeft gevonden die hij graag wil.

We hebben Mavericks liefdevolle en lieve karakter gezien, we zijn er voor hem geweest toen hij begrip nodig had en we weten wat hij heeft meegemaakt op straat. Omdat we hem min of meer zelf hebben "opgevoed" en gezien hebben hoe hij vertrouwen kreeg, de vooruitgang die hij boekte, kunnen we met zekerheid zeggen dat deze lieverd een gezin nog meer liefde zou brengen dan hij al doet in de opvang. Hij heeft echt zijn kans op een ander leven nodig, waar de focus meer op hem ligt, waar hij zijn buik zo vaak als hij wil kan laten zien, zodat hij zijn knuffels kan krijgen. Van één ding zijn we echter niet zeker: hoeveel liefde hij kan geven, want wat hij ons nu geeft is veel meer dan we ooit hadden kunnen dromen. Dus alsjeblieft, help ons zijn gouden mandje en familie te vinden die van ons kitten zal houden tot de maan en terug, hij heeft het zo nodig!