Abby is werkelijk een van de liefste katten die ik ooit heb meegemaakt. Het enige is dat ze echt tijd nodig heeft om aan nieuwe mensen en nieuwe omgeving te wennen. Geef je haar de tijd, dan zie je de heerlijke knuffelkont die ze is! Ze speelt graag en heeft zo'n zachtaardig karakter, dat ze je absoluut nooit wat zal doen. Deze lieve dame zoekt een huisje waar ze de rust en tijd krijgt om te wennen!
Dit is haar verhaal: Abby kwam naar onze keuken vanuit de buurt, in de oude opvang. Ze was erg verlegen en was nauwelijks benaderbaar, ondanks dat wij haar alleen een bakje voer wilden geven. Het was onmogelijk om haar te vangen, we zagen haar soms zelfs niet gedurende een aantal dagen! Ze had waarschijnlijk een huis, maar mocht waarschijnlijk niet binnen komen en kreeg waarschijnlijk ook geen aandacht. Een andere verklaring hebben we niet, waarom ze een permanente bewoonster werd van onze keuken. Vlak erna, verdween ze, en ze kwam pas weer enkele maanden later terug, gevolgd door haar kittens. Maar zij waren heel erg ziek dus we namen ze mee naar de dierenarts, degenen die we konden vangen. Helaas kwamen ze allemaal te overlijden, behalve Cody- de wildste van hen allemaal. We zagen, dat in de maanden die kwamen, wat moederliefde betekend. Hoeveel zorg en aandacht ze had voor haar enige kitten waar ze alles aan leerde wat ze wist. Ze liet hem zelfs zien dat wij geen slechte mensen zijn door ons toe te staan dat wij haar mochten aanraken en in de buurt mochten komen in de keuken- wat nu hun huis was.
Maar Cody geloofde het niet en de enige die hij accepteerde was zijn moeder, Abby. Ze waren erg aan elkaar gehecht en hij verliet haar nooit, zelfs niet nadat ze werden gecastreerd en gesteriliseerd. Hij volgde zijn moeder overal, en sliep met zijn hoofd op haar rug of aan haar vastgeplakt. Toen we naar de nieuwe opvang verhuisde, konden we Abby vangen, maar Cody niet, dus bleven zij samen nog een tijdje langer in de oude opvang. Wij geloofden dat zonder zijn moeder, Cody gewoon zou zijn afgedwaald en naar haar zou blijven zoeken en nooit meer terug zou zijn gekomen. Er waren veel pogingen om Cody te vangen, maar geen enkele was succesvol. Ze verdwenen zelfs een tijdje aangezien er veel herrie was en veel onbekenden in de buurt.
Tot op een avond ze waren gezien in de keuken, slapend. Ze moesten wel honger hebben want Cody maakte het niet uit dat hij werd opgepakt en in een vervoersmandje werd gestopt. Abby trouwens ook niet. Ze waren in een slechte conditie, viezer en dunner dan we ons konden herinneren. We waren erg gelukkig om hen te kunnen verwelkomen in de nieuwe opvang! Al waren zij dat zelf niet...Wekenlang kon Cody zijn plek niet vinden, leek depressief en at weinig. Vaak bleef hij verstopt waar zijn moeder was, ook al betekende dat dat hij volledig aan haar was vastgeplakt. Abby kon sneller wennen dan hij maar haar verlegen karakter kwam weer op.
Het was hartverscheurend om ze zo ongelukkig te zien en we vroegen ons vaak af of het een fout was om ze met ons mee te nemen, weg van hun vrijheid...Maar hoe konden wij ze achterlaten? Ze kozen ons als familie en waren volledig afhankelijk van ons betreft hun voedsel en zorg. Ze hadden waarschijnlijk op ons gewacht voor voedsel, ze hadden geen plek om naartoe te gaan... Maar ze gingen er steeds beter uit zien, allebei, hun vacht ging weer glimmen en ze kwamen zelfs aan. Er veranderde wel iets: Cody ging vaker naar de andere verlegen katten en wordt niet meer zo vaak gezien met zijn moeder. Abby daarentegen werd weer wat verlegener, ze is erg rustig en verstopt zich vaak. Ze verlaat haar mand niet vaak, en als ze dit doet, dan loopt ze als een slang door de kamer met haar buik bijna op de grond. Dus waar Cody uiteindelijk aan de nieuwe plek wende, kan Abby er nog niet helemaal inpassen.

Dat is waarom wij denken dat het nu tijd is om een huis te vinden voor Abby, om een familie te vinden die bereid is veel geduld met haar te hebben en liefde te geven voor zolang als het nodig is. Het is een ontzettende lieverd van binnen, ze is gewoon te bang en te verdrietig om het nog te laten zien. Ze heeft nooit de kans gehad om de poes te zijn die zij echt is. Eerst moest zij overleven en risico nemen om voedsel en onderdak te vinden voor haarzelf en haar kitten; toen moest ze hem beschermen en er voor hem zijn tot hij wat zelfstandiger werd. En nu...is ze helemaal alleen, verdwaald in haar angst en verwarring. We kunnen haar nog aaien en ze geniet er ook van, maar ze beeft...We moeten onze lieverd terugkrijgen! We moeten haar een gouden mandje kunnen geven en een thuis waar ze kan veranderen en haar wereld zal veranderen en dat ze weet wat het is om geliefd te zijn, te kunnen vertrouwen-en dat ze eindelijk een gelukkige poes kan zijn in haar eigen huis!

Ze is volledig gevaccineerd, gechipt en gesteriliseerd.
Abby is in opvang in Nederland. U kunt haar komen bezoeken.

Mocht u interesse hebben in Abby, dan ontvangen we graag een bericht met uw woon/leef/werk situatie en eventuele ervaring.

 

 

  • Geboortedatum: 04-01-2013
  • Geslacht: poes
  • Gesteriliseerd/gecastreerd: ja
  • Chip: ja

Interesse in Abby?
Bel 06-11690950 of
stuur een berichtje:

Deel dit bericht!